Ο Κώστας Γάκης σκηνοθετεί τη νέα ταινία μικρού μήκους «10 λεπτά»
με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Κωνσταντίνου

Μετά από έναν πολύ επιτυχημένο θεατρικό χειμώνα γεμάτο ένταση, συγκινήσεις και sold out παραστάσεις, ο Κώστας Γάκης κάνει το επόμενο δημιουργικό του βήμα στον κινηματογράφο. 
Σκηνοθετεί τη δεύτερη μικρού μήκους ταινία του με τίτλο "10 λεπτά", μια ιστορία που βασίζεται στο ομότιτλο μονόπρακτο του Δημήτρη Γραμμένου. Το σενάριο συνυπογράφεται από τον ίδιο, τον Γιώργο Παπασταμούλο και τον Κώστα Γάκη. Πρωταγωνιστούν ο Γιώργος Κωνσταντίνου και η Νατάσα Φαίη Κοσμίδου. Η παραγωγή είναι της Belle Arte Lamia.

Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε κεντρικές οδούς της πόλης της Λαμίας τον Απρίλιο του 2025 και όλη η δράση εκτυλίσσεται στο εσωτερικό ενός, εν κινήσει, αστικού λεωφορείου.

Η προηγούμενη μικρού μήκους ταινία του Κώστα Γάκη – και πάλι σε παραγωγή της Belle Arte Lamia – με τίτλο “Satonella” έχει ήδη καταγράψει μια επιτυχημένη πορεία σε κινηματογραφικά φεστιβάλ, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς.

Περίληψη της ταινίας:

Στη μικρού μήκους ταινία "10 λεπτά", μια νεαρή γυναίκα προσπαθεί να φτάσει εγκαίρως σε μια σημαντική για εκείνη οντισιόν, όταν η έλλειψη εισιτηρίου και τα 10 λεπτά που της λείπουν την φέρνουν αντιμέτωπη με έναν αυστηρό και σχολαστικό ελεγκτή εισιτηρίων. Η  αγωνιώδης προσπάθειά της να καλύψει το ποσό των δέκα λεπτών προκαλεί μια σειρά από τραγελαφικές στιγμές, όπου οι αντιφάσεις και η τυπολατρία του ελεγκτή συγκρούονται με την απελπισία της γυναίκας.

Καθώς η ιστορία κορυφώνεται, η αφήγηση παίρνει μια μεταφυσική τροπή, οδηγώντας την πρωταγωνίστρια σε ένα παράδοξο και ονειρικό φινάλε, όπου η λογική αρχίζει να διαλύεται και η πραγματικότητα αποκτά μια σουρεαλιστική διάσταση.

Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Γεωργακόπουλος, Ευάγγελος Μπαλατσούκας

Trailer ''10 ΛΕΠΤΑ'': ΕΔΩ

Διαβάστε το σκηνοθετικό σημείωμα του Κώστα Γάκη για την ταινία “10 λεπτά”:

"Δέκα Λεπτά" – Μια τρυφερή κωμωδία μικρού μήκους με μεταφυσικές αποχρώσεις
ή αλλιώς μια ιστορία μετα-ποίησης

Επιθυμία μου με την ταινία “Δέκα λεπτά” ήταν να δημιουργήσω  μια σύντομη αλλά ουσιαστική κινηματογραφική εμπειρία, που να ισορροπεί με χάρη ανάμεσα στο γέλιο, τη συγκίνηση και τον μαγικό ρεαλισμό. Σε αυτό το ταξίδι είχα τη σπάνια τύχη να έχω στο πλευρό μου δύο υπέροχους ηθοποιούς: τον αξεπέραστο, σπάνιας ευαισθησίας, Γιώργο Κωνσταντίνου στον ρόλο του αυστηρού και σχολαστικού εισπράκτορα και τη δυναμική και εξαιρετικά λεπτών αποχρώσεων νέα ηθοποιό  Νατάσα - Φαίη Κοσμίδου, ως μια νεαρή, ονειροπόλα γυναίκα χωρίς εισιτήριο – αλλά με έντονη επιθυμία να σπάσει τα δεσμά της καθημερινότητας.

Στο ομότιτλο μονόπρακτο του Δημήτρη Γραμμένου που αποτέλεσε τη βάση για το σενάριο της ταινίας μας ο ελεγκτής εκπροσωπεί την παλαιά γενιά η οποία καταπιέζει την νεότερη και δεν την αφήνει να αναπνεύσει (βλέπε: I can't breath), και με αφορμή τα δέκα λεπτά που της λείπουν στέκεται ως ένας συμπαγής τοίχος που απαγορεύει την πραγματοποίηση των ονείρων της. Αυτή η βάση με ενδιέφερε πάρα πολύ γιατί αυτή την εποχή πολλοί νέοι (και αρκετοί όχι τόσο νέοι) άνθρωποι και καλλιτέχνες στην Ελλάδα βρίσκουν τοίχο από την προηγούμενη γενιά που έχει κάτσει φαρδιά - πλατιά στους θώκους, βρίσκει την εξουσία σχεδόν εχθρική απέναντι στους νέους καλλιτέχνες και ενώ παράλληλα συμπιέζεται και από μικρά κατεστημένα υμετέρων που λυμαίνονται τα πάντα.

Στις συνομιλίες μου με τον Γιώργο Παπασταμούλο θελήσαμε σε αυτή την εντελώς ξεκάθαρη και εξόχως πολιτική σεναριακή βάση να προσθέσουμε μια έξτρα νότα ονείρου, σουρεαλισμού καθώς και ένα αναπάντεχο σχεδόν μεταφυσικό φινάλε.

Η νεαρή γυναίκα λοιπόν η οποία στην αρχική ιστορία κατευθύνεται σε ακρόαση για έναν ρόλο σε θεατρικό έργο και έχει προετοιμάσει μια σκηνή της Μπλανς Ντι Μπουά από το “Λεωφορείον ο Πόθος” φαίνεται να έχει μπει και σε μια άλλη διάσταση που φανερώνεται σταδιακά μέσα στην ταινία. Τα δέκα λεπτά που της υπολείπονται μετατρέπονται σε συμβολικά διόδια για μια περιπέτεια εντός του λεωφορείου αλλά και πολύ πέρα και πάνω από αυτό. Έτσι δημιουργείται μια περιπέτεια που κινείται στο χώρο ενός μυστηριακού μαγικού ρεαλισμού και φλερτάρει με ένα ιδιαιτέρως σουρεαλιστικό στοιχείο ενώ κάπου κάπου ίσως αγγίζει και το μεταφυσικό.

Έτσι με την σεναριακή αυτή μετα-ποίηση που (σαν άτακτα παιδιά που κάνουν ζαβολιά) προκαλέσαμε με τον Παπασταμούλο στην ιστορία του Γραμμένου αυτό που τελικά γεννιέται είναι μια ριζική ταυτοτική μεταβολή, μια τελετουργία μετάβασης εντός κινουμένου λεωφορείου κατά την οποία η νεαρή γυναίκα δεν είναι μόνο μια νεαρή γυναίκα και ο ελεγκτής δεν είναι μόνο ένας ελεγκτής.

Καθώς η κουβέντα της νεαρής γυναίκας με τον ελεγκτή εκτυλίσσεται ρεαλιστικά, με ένα υποδόριο χιούμορ, και εντός του πλαισίου μιας σχέσης master - slave,  σταδιακά σε μια λογική κινηματογραφικού «πινγκ-πονγκ», ξεκινούν να παρεμβάλλονται πλάνα που ξεφεύγουν από το ρεαλιστικό πλαίσιο και προμηνύουν ένα μη αναμενόμενο φινάλε. Το λεωφορείο μεταμορφώνεται: φωτίζεται αλλόκοτα, οι επιβάτες εξαφανίζονται και η κοπέλα, ντυμένη πια ως Μπλανς, ζωντανεύει τη σκηνή της με έναν απροσδόκητο, σχεδόν ποιητικό τρόπο. Η ερμηνεία της μπλέκεται με τη ροή του διαλόγου της με τον ελεγκτή, δημιουργώντας μια γοητευτική σύγκλιση θεάτρου και ζωής, φαντασίας και πραγματικότητας.

Κάπως έτσι η ταινία "Δέκα Λεπτά" μετατρέπεται τελικά σε κάτι πολύ παραπάνω από μια απλή διαδρομή. Είναι ένα ταξίδι στο μεταίχμιο του ορατού και του αοράτου, μια διαλεκτική σχέση τέχνης και ζωής, μια αναμέτρηση με τους ρόλους που παίζουμε καθημερινά, ένα χάσμα γενεών που γεφυρώνεται με τον πιο άρρητο τρόπο, μια ποιητική απόδραση από την πραγματικότητα που μας θυμίζει πως μερικές φορές η πιο αυθεντική έκφραση του εαυτού μας ξεπηδά από το απρόβλεπτο.

Ο ελεγκτής και η νεαρή γυναίκα μοιάζουν να προέρχονται από δύο διαφορετικούς πλανήτες: εκείνος πιστός στους κανόνες, εκείνη απρόβλεπτη, γεμάτη ζωή. Η σύγκρουση των δύο χαρακτήρων μέσα σε στο λεωφορείο μεταμορφώνεται τελικά σε σύνδεση, σε ταξίδι αυτογνωσίας γεμάτο αποκαλύψεις.

Η ταινία "Δέκα Λεπτά" τελικά  είναι μια μικρή, ποιητική στάση έξω από την  καθημερινότητα, που μας θυμίζει πως καμιά φορά, το πιο σημαντικό ταξίδι είναι αυτό που δεν είχαμε προγραμματίσει.

Ως “την πιο σοβαρή επίθεση που έχει γίνει μέχρι σήμερα σε υποδομή της Δανίας” χαρακτήρισε την εισβολή drones στον εναέριο χώρο της χώρας, η πρωθυπουργός, Μέτε Φρεντέρικσεν.

Τα σενάρια για την προέλευση των drones “φουντώνουν” με τη Φρεντέρικσεν, το ΝΑΤΟ αλλά και εκπρόσωπο της ΕΕ να μην αποκλείουν εμπλοκή της Ρωσίας, κατηγορίες που η Μόσχα απορρίπτει ως αβάσιμες.

Οι δανικές υπηρεσίες πληροφοριών έκαναν λόγο για “σημαντική απειλή δολιοφθοράς”. “Ενδεχομένως δεν θα μας επιτεθούν, αλλά μας ασκούν πίεση για να δουν πώς αντιδράμε», δήλωσε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο διευθυντής επιχειρήσεων των υπηρεσιών πληροφοριών (PET) Φλέμινγκ Ντρέγιερ.

Τα σενάρια για την προέλευση των drones και η Ρωσία

Η αστυνομία ερευνά πολλά σενάρια για την προέλευση των drones, περιλαμβανομένου του ενδεχομένου να εξαπολύθηκαν από πλοία, δήλωσε ο αστυνομικός διευθυντής Γενς Γέσπερσεν.

Η πρωθυπουργός της Δανίας, ερωτηθείσα από δημοσιογράφους αν το περιστατικό θα μπορούσε να συνδέεται με τη Ρωσία, δεν το απέκλεισε.

«Δεν μπορώ να αποκλείσω ότι είναι η Ρωσία από πίσω. Έχουμε δει drones πάνω από την Πολωνία, έχουμε δει δραστηριότητα στη Ρουμανία, έχουμε δει παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Εσθονίας, έχουμε δει επιθέσεις χάκερ σε ευρωπαϊκά αεροδρόμια το Σαββατοκύριακο.

Τώρα έχουμε drones στη Δανία, και φαίνεται ότι υπήρξαν και στο Όσλο. Επομένως, μπορώ μόνο να πω ότι, κατά την άποψή μου, πρόκειται για σοβαρή επίθεση σε κρίσιμες υποδομές της Δανίας» είπε χαρακτηριστικά η Φρεντέρικσεν,

Σύμφωνα με τον Guardian, που επικαλείται το τοπικό μέσο DR, η Φρεντέρικσεν πρόσθεσε ότι η πρόθεση (της Ρωσίας) θα μπορούσε να ήταν «να διαταραχθεί η κατάσταση και να δημιουργηθεί αναστάτωση, ανησυχία· να δουν πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν και να δοκιμάσουν τα όριά μας».

Κατά την ενημέρωση Τύπου, η εκπρόσωπος της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Ανίτα Χίπερ, σχολίασε ότι τα περιστατικά με drones σε Δανία και Νορβηγία ταιριάζουν με το μοτίβο των «αμελών» ενεργειών της Ρωσίας.

«Έχουμε γνώση του περιστατικού και είμαστε σε πλήρη αλληλεγγύη με τη Δανία και τη Νορβηγία, τους συγχαίρουμε ήδη για την ταχεία αντίδραση και πρέπει να περιμένουμε το τελικό αποτέλεσμα των ερευνών. Αλλά ό,τι έχουμε δει τις τελευταίες εβδομάδες δείχνει προς τη Ρωσία όσον αφορά τις ανεύθυνες ενέργειες της σε τουλάχιστον τρία κράτη μέλη – πρώτα στην Πολωνία, έπειτα στη Ρουμανία και πιο πρόσφατα στην Εσθονία.

Αυτό που έχουμε δει από τη Ρωσία είναι ότι δεν έχουν “κατά λάθος” παραβιάσει τον εναέριο χώρο των κρατών μελών της ΕΕ, αλλά ότι πρόκειται για σκόπιμη παραβίαση του ευρωπαϊκού εναέριου χώρου και εδώ βλέπουμε ένα σαφές μοτίβο.

Η Ρωσία δοκιμάζει τα σύνορα της Ευρώπης, ερευνά την αποφασιστικότητά μας και υπονομεύει την ασφάλειά μας» τόνισε η Χίπερ.

«Πρέπει ακόμα να περιμένουμε το τελικό αποτέλεσμα της έρευνας, οπότε δεν θα το προδικάσουμε , αλλά έχουμε δει ένα σαφές μοτίβο όσον αφορά την εκτόξευση drones που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας, και αυτό δείχνει προς τη Ρωσία» πρόσθεσε.

ΝΑΤΟ: Οι ενέργειες της Ρωσίας «θέτουν σε κίνδυνο ζωές»

Το ΝΑΤΟ δήλωσε ότι «καταδικάζει με σφοδρότητα» την «επικίνδυνη» παραβίαση του εναέριου χώρου της Εσθονίας από τη Ρωσία την περασμένη εβδομάδα, η οποία, όπως τόνισε, ήταν «μέρος ενός ευρύτερου μοτίβου όλο και πιο ανεύθυνων ρωσικών ενεργειών», ενώ άφησε ανοιχτό παράθυρο για εμπλοκή της Μόσχας στο χθεσινοβραδινό περιστατικό.

«Αυτή είναι η δεύτερη φορά σε δύο εβδομάδες που το Συμβούλιο Βόρειας Ατλαντικού συνεδριάζει σύμφωνα με το Άρθρο 4» ανέφερε, με την πρώτη σύνοδο να πραγματοποιείται μετά την ευρεία παραβίαση του εναέριου χώρου της Πολωνίας από ρωσικά drones.

Πρόσθεσε ότι «αρκετοί άλλοι σύμμαχοι – συμπεριλαμβανομένων της Φινλανδίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Νορβηγίας και της Ρουμανίας – έχουν επίσης πρόσφατα βιώσει παραβιάσεις του εναέριου χώρου τους από τη Ρωσία».

«Η Ρωσία φέρει πλήρη ευθύνη για αυτές τις ενέργειες, οι οποίες είναι κλιμακούμενες, κινδυνεύουν να προκαλέσουν λανθασμένη εκτίμηση και θέτουν σε κίνδυνο ζωές. Πρέπει να σταματήσουν» σημειώνεται στην αυστηρή δήλωση.

Η συμμαχία τόνισε ότι θα «ενισχύσει τις ικανότητές μας και θα ενδυναμώσει τη στάση αποτροπής και άμυνάς μας, περιλαμβανομένων αποτελεσματικών συστημάτων αεροπορικής άμυνας.»

«Η Ρωσία δεν πρέπει να αμφιβάλλει: Το ΝΑΤΟ και οι Σύμμαχοι θα χρησιμοποιήσουν, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, όλα τα απαραίτητα στρατιωτικά και μη στρατιωτικά εργαλεία για να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας και να αποτρέψουμε όλες τις απειλές από όλες τις κατευθύνσεις. Θα συνεχίσουμε να απαντούμε με τον τρόπο, το χρόνο και τον τομέα που επιλέγουμε εμείς. Η δέσμευσή μας για το Άρθρο 5 είναι ακλόνητη. Οι σύμμαχοι δεν θα πτοηθούν από αυτές και άλλες ανεύθυνες πράξεις της Ρωσίας από τις διαρκείς δεσμεύσεις τους να στηρίξουν την Ουκρανία, της οποίας η ασφάλεια συμβάλλει στη δική μας, στην άσκηση του εγγενούς δικαιώματός της για αυτοάμυνα κατά του βίαιου και αδικαιολόγητου πολέμου επιθετικότητας της Ρωσίας» καταλήγει η δήλωση του ΝΑΤΟ.

Νορβηγία: Η Ρωσία παραβίασε τον νορβηγικό εναέριο χώρο τρεις φορές φέτος

Σε δήλωση που εκδόθηκε μετά τη συνάντηση του ΝΑΤΟ, η νορβηγική κυβέρνηση καταδίκασε την παραβίαση του εναέριου χώρου της Εσθονίας από τη Ρωσία την περασμένη εβδομάδα και αποκάλυψε ότι η Ρωσία έχει παραβιάσει τον νορβηγικό εναέριο χώρο τρεις φορές κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού φέτος.

«Τα περιστατικά στη Νορβηγία είναι μικρότερης έκτασης σε σχέση με τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Εσθονίας, της Πολωνίας και της Ρουμανίας. Παρ’ όλα αυτά, πρόκειται για περιστατικά που τα θεωρούμε πολύ σοβαρά», δήλωσε ο Νορβηγός πρωθυπουργός, Γιόνας Γκάρ Στόρε.

Πρόσθεσε ότι δύο περιστατικά συνέβησαν στη θάλασσα βορειοανατολικά του Βάρντο τον Απρίλιο και τον Αύγουστο, και το τρίτο σε ακατοίκητη περιοχή κατά μήκος της χερσαίας μεθορίου στην Ανατολική Φινλανδία τον Ιούλιο.

Οι παραβιάσεις των συνόρων — που αφορούσαν αεροσκάφη SU-24, SU-33 και L410 Turbolet — διήρκεσαν από ένα έως τέσσερα λεπτά, είπε, σημειώνοντας ότι η Νορβηγία δεν μπορούσε να προσδιορίσει αν ήταν σκόπιμες ή «λόγω λαθών πλοήγησης».

Ρ«Ανεξαρτήτως του λόγου, αυτό δεν είναι αποδεκτό και το έχουμε καταστήσει σαφές στις ρωσικές αρχές», ανέφερε ο Στόρε.

“Αβάσιμες κατηγορίες” λέει η Μόσχα

Η Ρωσία υποστήριξε ότι δεν έχει ανάμιξη στις πτήσεις drones πάνω από το αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης, που μπλόκαραν χθες, Δευτέρα, για τέσσερις ώρες την αεροπορική κυκλοφορία.

«Κάθε φορά, ακούμε αβάσιμες κατηγορίες», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ στη διάρκεια της καθημερινής ενημέρωσης των δημοσιογράφων.

«Σκυλίσια ζωή»

της Μάρτα Μπουτσάκα

Σκηνοθεσία: Αννέτα Παπαθανασίου

Μαύρη κωμωδία

Από 20 Σεπτεμβρίου

Παρασκευή | Σάββατο | Κυριακή

Θέατρο Eliart

Η Αννέτα Παπαθανασίου μετά από την πετυχημένη παράσταση «Τα 39 Σκαλοπάτια» που ανέβασε στο θέατρο Eliart σκηνοθετεί τώρα την μαύρη κωμωδία της Καταλανής Μάρτα Μπουτσάκα, «Σκυλίσια Ζωή», με θέμα τον έρωτα, την οικογένεια, τις σχέσεις και τον θάνατο.

Δύο αδέρφια, ο Αντώνης και η Στέλλα έρχονται αντιμέτωποι με σοβαρές αποφάσεις που πρέπει να πάρουν για τη ζωή τους, για τις απιστίες, τα διαζύγια, τις αρρώστιες, τις φοβίες, τους έρωτες, την οικογένεια, τη μητέρα, την αγάπη, τον θάνατο. Το έργο πραγματεύεται με ευαισθησία και χιούμορ, την ζωή και τον θάνατο καθώς και το πόσο μπορούμε ή πρέπει να αποφασίζουμε για αυτά.

11 σκηνές με γρήγορες εναλλαγές και ανατροπές περιγράφουν την καθημερινότητα δύο αδερφών, την σχέση τους με την οικογένεια και την αδυναμία αποδοχής του θανάτου. Η συγγραφέας Μάρτα Μπουτσάκα χειρίζεται το δύσκολο θέμα της ευθανασίας, με εξαιρετικό τρόπο, με συγκίνηση, χιούμορ και αρκετή δόση τρέλας.

Θα σκότωνες κάποιον που αγαπάς; Αναρωτιέται.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Μάρτα Μπουτσάκα

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ

Σκηνοθεσία: Αννέτα Παπαθανασίου

Ηθοποιοί: Γιώργος Τσαπόγας, Εύη Γιαννακοπούλου

Σκηνικά – Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα

Κίνηση: Βρισηίδα Σολωμού

Μουσική – Μουσική επιμέλεια: Μαρία Χριστίνα Κριθαρά

Δημιουργία Βίντεο προβολών: Βικτώρια Βελλοπούλου

Φωτισμοί: Θανάσης Ρουμελιώτης

Φωτογραφίες: Λεωνίδας Παπαδόπουλος – Γιώργος Κρίκος

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble

Παραγωγή: Θεατρική Εταιρία Ορίζοντας

INFO

Θέατρο Eliart

Λ. Κωνσταντινουπόλεως 127, Αθήνα

Τηλ. 210 377677

Από 20 Σεπτεμβρίου

Παρασκευή, στις 21:15 | Σάββατο, στις 18:15 & 21:15

Κυριακή, στις 18:15

Διάρκεια: 80’

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Στο ταμείο του Θεάτρου

Στο More.com: Σκυλίσια Ζωή | Εισιτήρια εδώ!

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ, 12 ευρώ για φοιτητές και ανέργους

«Γιάφκα» με συσκευές «ικανές να προκαλέσουν διακοπή λειτουργίας στο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας» εντοπίστηκε κοντά στο κτίριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, όπως αποκαλύπτουν οι Times. 

Σύμφωνα με το δημοσίευμα «οι μυστικές υπηρεσίες εντόπισαν περισσότερες από 100.000 κάρτες SIM και 300 διακομιστές που θα μπορούσαν να θέσουν εκτός λειτουργίας δίκτυα κινητής τηλεφωνίας ή να χρησιμοποιηθούν για παρακολουθήσεις».

Το δίκτυο «ήταν ικανό να στέλνει ανώνυμα 30 εκατομμύρια SMS ανά λεπτό». Πάντως, δεν έχει διασαφηνιστεί εάν το εν λόγω δίκτυο είχε ως στόχο τη Διάσκεψη του ΟΗΕ, σύμφωνα με τα όσα δήλωσαν ανώνυμες πηγές των μυστικών υπηρεσιών στις ΗΠΑ.

Πρόκειται για μία Διάσκεψη στην οποία συμμετέχουν 100 ηγέτες.  Η κλίμακα του εξοπλισμού που ανακαλύφθηκε υποδηλώνει ότι το δίκτυο θα μπορούσε να αποτελεί μέρος της επιχείρησης παρακολούθησης μιας χώρας, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Η αρχική ανάλυση των δεδομένων σε ορισμένες από τις κάρτες SIM έχει εντοπίσει συνδέσεις με τουλάχιστον μία χώρα , καθώς και συνδέσεις με εγκληματίες που είναι ήδη γνωστοί στις αμερικανικές αρχές, συμπεριλαμβανομένων μελών καρτέλ, σύμφωνα με όσα δήλωσαν αξιωματούχοι της Μυστικής Υπηρεσίας σε δημοσιογράφους τη Δευτέρα, σε τηλεφωνική συνέντευξη πριν από την ανακοίνωση της Τρίτης.

«Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για τον εντοπισμό των υπευθύνων και των προθέσεών τους, συμπεριλαμβανομένου του εάν ο στόχος τους ήταν να διαταράξουν τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και τις επικοινωνίες της κυβέρνησης και του προσωπικού έκτακτης ανάγκης κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης των παγκόσμιων ηγετών στη Νέα Υόρκη και τα περίχωρά της», δήλωσε ο Ματ ΜακΚουλ, επικεφαλής πράκτορας του γραφείου της Μυστικής Υπηρεσίας στη Νέα Υόρκη, σε βιντεοσκοπημένη δήλωση.

Οι ερευνητές εντόπισαν τις κάρτες SIM και τους servers τον Αύγουστο σε διάφορες τοποθεσίες σε ακτίνα περίπου 40 χιλιομέτρων από την έδρα των Ηνωμένων Εθνών. Η ανακάλυψη αυτή ακολούθησε μια έρευνα που διήρκεσε μήνες σχετικά με αυτό που η υπηρεσία περιέγραψε ως ανώνυμες «τηλεφωνικές απειλές» που έγιναν σε τρεις υψηλόβαθμους αξιωματούχους της αμερικανικής κυβέρνησης την άνοιξη — έναν αξιωματούχο της Μυστικής Υπηρεσίας και δύο που εργάζονται στον Λευκό Οίκο, σύμφωνα με έναν από τους αξιωματούχους. Η υπηρεσία δεν έδωσε λεπτομέρειες σχετικά με τις απειλές που έγιναν στους τρεις αξιωματούχους, αλλά ο ΜακΚούλ περιέγραψε ορισμένες από αυτές ως «ψευδείς κλήσεις».

Οι ερευνητές έχουν εξετάσει τα δεδομένα των καρτών SIM που ανήκαν στο δίκτυο, συμπεριλαμβανομένων των κλήσεων, των μηνυμάτων κειμένου και του ιστορικού περιήγησης.  Η υπηρεσία μοιράστηκε φωτογραφίες από τον τόπο του εγκλήματος με διακομιστές με κεραίες και κάρτες SIM. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι διακομιστές που περιείχαν τις κάρτες SIM βρισκόταν σε ράφια από το δάπεδο μέχρι την οροφή.

Ο Άντονι Φεράντε, επικεφαλής του τμήματος κυβερνοασφάλειας της FTI, δήλωσε ότι η επιχείρηση φαινόταν να είναι πολύπλοκη και δαπανηρή. «Η διαίσθησή μου είναι ότι πρόκειται για κατασκοπεία». Εκτός από την παρεμβολή του δικτύου κινητής τηλεφωνίας, είπε, ένας τόσο μεγάλος όγκος εξοπλισμού κοντά στα Ηνωμένα Έθνη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για υποκλοπές.

Ο Τζέιμς Λιούις, ερευνητής στον τομέα της κυβερνοασφάλειας στο Κέντρο Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής στην Ουάσινγκτον, δήλωσε ότι μόνο λίγες χώρες θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν μια τέτοια επιχείρηση, μεταξύ των οποίων η Ρωσία, η Κίνα και το Ισραήλ.

Εκτός από την Μυστική Υπηρεσία, διεξάγουν έρευνες το Αστυνομικό Τμήμα της Νέας Υόρκης, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, η Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας και το γραφείο του διευθυντή της CIA.

«Η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι δεν θα βρούμε και άλλες συσκευές σε άλλες πόλεις». Παράλληλα, πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν επίσης  80 γραμμάρια κοκαΐνης, παράνομα πυροβόλα όπλα, υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα.

Το Νησί των Σκλάβων
του Πιερ ντε Μαριβώ σε σκηνοθεσία-διασκευή: Μάρω Λεσιώτη

? H.ug (Human Underground) - Μελιταίων 14, Άνω Πετράλωνα
? Από Τετάρτη 24/9 και κάθε Τετάρτη έως Τετάρτη 29/10

Η Παράσταση

Το έργο του Μαριβώ “Το Νησί των Σκλάβων” (1725) συναντά ξανά το σήμερα, 300 χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση, για να θέσει τα ίδια καίρια ερωτήματα: τι πραγματικά σημαίνει εξουσία, τι πραγματικά σημαίνει ελευθερία, πόσο εύκολα μπορούμε να αλλάξουμε ρόλους και τι σημαίνει αυτό για εμάς τα ίδια τα άτομα.

Η διαχρονική κωμωδία του Μαριβώ γίνεται σύγχρονο σχόλιο για τις καλυμμένες (ή και όχι) μορφές καταπίεσης του σήμερα: ταξικά προνόμια, κοινωνική αδικία, έμφυλες ανισότητες. Οι θεατές καλούνται να κοιταχτούν μέσα σε έναν καθρέφτη που δεν χαρίζεται, και να αναρωτηθούν: αν ήμασταν στη θέση του άλλου -μέσα στο ίδιο σύστημα- τι θα κάναμε;

Αξιοποιώντας τη δύναμη του ίδιου του κειμένου που επιβάλλει την αλλαγή ρόλων μέσα σε ένα παιχνίδι, αλλά και της σκηνοθεσίας μέσα από καθρέφτες, ανατροπές και συνεχόμενες εναλλαγές των ηθοποιών μέσα σε ρόλους, το κοινό μεταφέρεται σε ένα φανταστικό νησί όπου οι κοινωνικές ιεραρχίες ανατρέπονται: οι δούλοι γίνονται αφέντες και οι αφέντες “μαθητεύουν” στην ανθρωπιά (;).

Οι πέντε ρόλοι του έργου ζωντανεύουν από τρεις ηθοποιούς, με τις δύο από αυτές να βρίσκονται σε μια διαρκή, πυρετώδη εναλλαγή χαρακτήρων. Οι υπηρέτες γίνονται αφέντες, αλλά μέσα στο «έργο μέσα στο έργο» και οι ίδιες οι ηθοποιοί μεταμορφώνονται αδιάκοπα, καθώς η καθεμία ερμηνεύει δύο ρόλους διαφορετικού φύλου, αποκαλύπτοντας έτσι τη ρευστότητα της ταυτότητας και την αυθαιρεσία των κοινωνικών ρόλων.

Γιατί τώρα

Ζούμε σε μια διπολική εποχή: από τη μια, γνωρίζουμε περισσότερα από ποτέ για την κοινωνική αδικία και την ταξική πάλη· από την άλλη, με τις καθημερινές μας επιλογές, όλα τα άτομα ανεξαιρέτως συντηρούμε -συχνά άθελά μας- το ίδιο σύστημα που τις γεννά. Η παρούσα διασκευή του έργου “Το Νησί των Σκλάβων” μάς τοποθετεί μπροστά στον καθρέφτη αυτής της αντίφασης, καλώντας μας να αναρωτηθούμε πού τοποθετούμε οι ίδιοι τον εαυτό μας. Ταυτόχρονα, απέναντι σε μια θεατρική σκηνή που συχνά εγκλωβίζεται σε μια ατέρμονη σοβαροφάνεια· προτείνεται μια άλλη στάση: να πάρουμε τη δουλειά και τον κόσμο στα σοβαρά, αλλά όχι τους εαυτούς μας.

? H.ug (Human Underground) - Μελιταίων 14, Άνω Πετράλωνα
? Από Τετάρτη 24/9 και κάθε Τετάρτη έως Τετάρτη 29/10
? Τιμές εισιτηρίων 

Κανονικό: 12€

Μειωμένο: 8€

Ατέλεια (ΣΕΗ, Δραματικές Σχολές): 5€ (διαθέσιμο μόνο στο ταμείο του θεάτρου)

Δες λιγότερα

Συντελεστές

Σκηνοθεσία - Διασκευή: Μάρω Λεσιώτη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Νικολέτα Δογορίτη

Βοηθός Παραγωγής: Ειρήνη Τσοχαντάρη
Μετάφραση: Λογιάνθη Μεταξινού
Σκηνικά: Ομάδα Ελεύθερης Βούλησης

Κοστούμια: Γεωργία Ρηγάκου 

Μουσική, Φωτισμοί: Μάρω Λεσιώτη
Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά): Λουκία Καλέμου, Ευρυδίκη Κερκύρα, Μάρω Λεσιώτη
Φωτογραφίες: Κατερίνα Αρβανίτη

ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ

Η μετατροπή του δολοφονημένου Τσάρλι Κερκ σε «μάρτυρα» για την αμερικανική και την ευρωπαϊκή Δεξιά ακολουθεί, έστω και σαν καρικατούρα, τα βήματα που χάραξε ο Γκέμπελς για την ηρωοποίηση ενός δολοφονημένου φαιοχίτωνα. Όσοι ακολούθησαν αυτό το πολιτικό μονοπάτι θα πρέπει να αναρωτηθούν τι θα έκαναν το 1930.

Στον τρίτο κύκλο της συγκλονιστικής σειράς Babylon Berlin, που εκτυλίσσεται στα τελευταία χρόνια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, δολοφονείται ο Χορστ Κέσλερ. Για το διεθνές κοινό η σκηνή είναι μάλλον αδιάφορη. Κάθε Γερμανός όμως γνωρίζει ότι το σενάριο αναφέρεται στην αληθινή ιστορία του Χορστ Βέσελ, φαιοχίτωνα των παραστρατιωτικών ταγμάτων εφόδου (SA) του ναζιστικού κόμματος, ο οποίος μετατράπηκε στο απόλυτο προπαγανδιστικό εργαλείο του Γκέμπελς.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 ο Γκέμπελς αναζητούσε εναγωνίως ένα μέλος του ναζιστικού κόμματος το οποίο θα δολοφονούνταν από μέλη αντίπαλου κόμματος (κατά προτίμηση του κομμουνιστικού KPD), ώστε να το εξυψώσει σε «μάρτυρα» του ναζισμού. Προς στιγμήν πίστεψε ότι τα κατάφερε όταν ανακαλύφθηκε το πτώμα ενός μέλους των SA, του Χανς-Γκέοργκ Κουτεμέγερ, σε ένα κανάλι του Βερολίνου – και μάλιστα αμέσως μετά το τέλος μιας ομιλίας του Χίτλερ. Το σενάριο του Γκέμπελς όμως, ότι ο Κουτεμέγερ δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές, κατέρρευσε με πάταγο όταν έγινε γνωστό ότι αυτοκτόνησε.

Αντίθετα η δολοφονία του Βέσελ ταίριαζε γάντι στις προπαγανδιστικές ανάγκες του. Ο 23χρονος ναζί πυροβολήθηκε, σχεδόν εξ επαφής στο πρόσωπο, από ένα μέλος του κομμουνιστικού κόμματος, τον Άλμπρεχτ Χόχλερ, και επέζησε για μερικές εβδομάδες – όσο χρειαζόταν ο Γκέμπελς για να στήσει το προφίλ του μάρτυρα. Το KPD υποστήριζε τότε –όπως επιβεβαιώνουν σήμερα και αρκετοί ιστορικοί– ότι η δολοφονία δεν είχε ιδεολογικά χαρακτηριστικά, αλλά ήταν ένα είδος ξεκαθαρίσματος λογαριασμών για μια ιερόδουλη. Αυτή η «λεπτομέρεια» όμως, δεν στάθηκε εμπόδιο στα σχέδια του Γκέμπελς.

Χαράσσοντας τον δρόμο που ακολουθεί σήμερα ο Ντόναλντ Τραμπ για τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ, ο μετρ της ναζιστικής προπαγάνδας κήρυξε πολυήμερο πένθος και επέβαλε σε όλα τα στελέχη του κόμματος να αναφέρονται διαρκώς στο όνομα του Βέσελ. Στην κηδεία του, εκτός από τον Γκέμπελς, παραβρέθηκε ο Γκέρινγκ και όλες οι δυνάμεις των ταγμάτων εφόδου – γεγονός όμως που δεν εμπόδισε κάποιον κομμουνιστή να γράψει με μπογιά κάτω από τη μύτη τους το σύνθημα «τελευταίο Χάιλ Χίτλερ για ένα νταβατζή».

Παρεμπιπτόντως, ένας ύμνος για τα SA που είχε γράψει ο Βέσελ μετονομάστηκε σε Horst-Wessel-Lied (το τραγούδι του Χορστ Βέσελ), και μετά την επικράτηση του Χίτλερ θεωρούνταν ο «δεύτερος εθνικός ύμνος της Γερμανίας». Το τραγούδι ακούγεται ακόμα και σήμερα από τους απανταχού νεοναζιστές με τελευταίο παράδειγμα τη Χρυσή Αυγή που το έπαιζε με ελληνικούς στίχους στα «συσσίτια μόνο για Έλληνες».

Η πραγματική επιτυχία του Γκέμπελς όμως (που επαναλαμβάνεται για κάθε φασίστα μάρτυρα) είναι ότι αντέστρεψε την αφήγηση παρουσιάζοντας ένα μέλος παραστρατιωτικής ομάδας σαν «φιλήσυχο» θύμα του κομμουνισμού. Η Χρυσή Αυγή, λόγου χάρη, επένδυσε το 2013 στη δολοφονία των Καπελώνη και Φουντούλη από την πρωτοεμφανιζόμενη (και πρακτικά ανύπαρκτη) οργάνωση Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις. Ήταν η εποχή που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου υποσχόταν ότι «οι δολοφόνοι θα αντιμετωπιστούν αμείλικτα από τη δημοκρατία»(;), η κυβέρνηση προσέφερε ένα εκατομμύριο ευρώ για τη σύλληψη των δραστών, ενώ εκπρόσωποι του ακραίου Κέντρου, όπως ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, δήλωναν ότι «είμαστε όλοι χρυσαυγίτες».

Η περίπτωση της μετατροπής του Τσάρλι Κερκ σε μάρτυρα δεν διαφέρει στη βασική σύλληψή της, παρά το γεγονός ότι ο αντισημίτης, φασίστας ινφλουένσερ δεν συμμετείχε βέβαια σε τάγματα εφόδου, αν και προωθούσε ακραίες μορφές συστημικής βίας. Ο Τραμπ πρόσφερε το αεροσκάφος του αντιπροέδρου για τη μεταφορά της σορού του, ενώ οι σημαίες στις ΗΠΑ κυμάτιζαν μεσίστιες. Το γεγονός μάλιστα ότι ο Αμερικανός πρόεδρος είχε λιγότερα στοιχεία και από τον Γκέμπελς για να προσδώσει ιδεολογικά κίνητρα στη δολοφονία, δεν τον εμπόδισε να τη μετατρέψει σε κομβικό σημείο της ολομέτωπης επίθεσης στην Αριστερά: τα αντιφασιστικά κινήματα θα αντιμετωπίζονται πλέον σαν τρομοκρατικές οργανώσεις, ενώ δημοσιογράφοι και πανεπιστημιακοί καλούνται να σταθούν προσοχή εάν δεν θέλουν να ζήσουν στην ανεργία – εάν όχι στη φυλακή.

Όπως σημείωνε πρόσφατα ο Κρις Χέτζες, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ συγγραφέας του βιβλίου «Αμερικανικός Φασισμός», αυτή η επίθεση στη δημοκρατία πραγματοποιήθηκε σε τρία στάδια: «Πρώτον, είδαμε όσους διαμαρτυρήθηκαν για τη γενοκτονία στη Γάζα να δέχονται επιθέσεις ως αντισημίτες, αν και ένα σημαντικό ποσοστό, 20%-30%, ήταν πιθανώς Εβραίοι… Στη συνέχεια, είδαμε τους εργάτες χωρίς χαρτιά να στοχοποιούνται και να δαιμονοποιούνται ως εγκληματίες από τους φαιοχίτωνες του Τραμπ – δηλαδή την υπηρεσία μετανάστευσης ICE που λειτουργεί πλέον σαν παρακρατική ομάδα… Στο τελευταίο στάδιο βλέπουμε τη ριζοσπαστική Αριστερά να δαιμονοποιείται, ώστε να κατασταλούν άτομα και οργανώσεις που διαφωνούν με την ταχεία εδραίωση του αστυνομικού και αυταρχικού κράτους» στις ΗΠΑ.

Θα μπορούσε όμως η στάση του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου να είναι διαφορετική μετά τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ; Αρκετοί θυμήθηκαν τις τελευταίες ημέρες ότι πριν από σχεδόν έξι δεκαετίες δολοφονήθηκε στις ΗΠΑ ο νεοναζιστής Τζορτζ Λίνκολν Ρόκγουελ, οι θεωρίες του οποίου για την ανωτερότητα της λευκής φυλής σήμερα κυριαρχούν στην αμερικανική Άκρα Δεξιά. Όπως και ο Κερκ, ο Ρόκγουελ έκανε περιοδείες σε πανεπιστήμια σαν υπερασπιστής της «ελευθερίας του λόγου». Μετά τη δολοφονία του, όμως, ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον διέταξε να μην υπάρξει καμία κυβερνητική ανακοίνωση, γεγονός το οποίο σεβάστηκαν και οι πιο συντηρητικοί πολιτικοί του αμερικανικού Νότου.

Ακροδεξιοί μάρτυρες δεν δημιουργήθηκαν ποτέ χωρίς τη στήριξη του πολιτικού κατεστημένου.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Πέθανε σε ηλικία 83 ετών την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου, ο σπουδαίος και διεθνώς αναγνωρισμένος γλύπτης, Βασίλης Δωρόπουλος, τα έργα του οποίου «κοσμούν» μερικές από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης, όπως την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και το Παρίσι.

Ο Βασίλης Δωρόπουλος, μεταξύ άλλων, επιμελήθηκε του Μνημείου «Εθνικής Συμφιλίωσης» στην πλατεία Κλαυθμώνος στο κέντρο της Αθήνας, ενώ είχε φτιάξει και γλυπτό για τον Γρηγόρη Λαμπράκη.

Ποιος ήταν ο Βασίλης Δωρόπουλος

Ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Παρισίων και του Συλλόγου Παρισίων, μέλος του ΕΕΤΕ (Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος) και του Συλλόγου Γλυπτών Ελλάδος. Το ΔΣ του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος/ΕΕΤΕ εκφράζει τη λύπη του για τον θάνατο του γλύπτη και τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους οικείους του.

Ο Βασίλης Δωρόπουλος γεννήθηκε το 1942 στη Μεσοποταμία Καστοριάς. Σπούδασε στην Ecole National Superieure des Beaux-Arts του Παρισιού, το 1966 στο ατελιέ ζωγραφικής του Μ. Tondu και στη γλυπτική του Etienne Martin Collamarini et Cesar απ’ όπου αποφοίτησε το 1972.

Οι κυριότερες ατομικές εκθέσεις είναι η αναδρομική έκθεση ζωγραφικής-γλυπτικής στη δημοτική βιβλιοθήκη Καστοριάς το 1967, στη Galerie Syllogi 1978, Galerie Μετώπη 1996, Galerie des Beaux-Arts 1968 και Mουσείο Nicolas Poussin Les Andelys 1985, αναδρομική έκθεση στην l’ UNESCO Παρίσι 1993, Στη Μνήμη της Μητέρας μου, αναδρομική έκθεση γλυπτικής και ζωγραφικής υπό την αιγίδα της ελληνικής πρεσβείας, Ελληνικό σπίτι Παρίσι 2006.

Οι κυριότερες ομαδικές εκθέσεις είναι: Πανελλήνιες από το 1971 ως και το 1987, Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης Σύγχρονη Ελληνική Γλυπτική Ε.Ε.Τ.Ε., 1997, «Ολυμπία 95» Υπαίθρια Έκθεση του δήμου Αρχαίας Ολυμπίας 1995, Grand Palais 1969, Formes Humaines Biennale des sculptures contemporaines, Orangerie des jardins du Luxembourg, Paris, Institut de France, Academie des Beaux arts, διαγωνισμός γλυπτικής πορτραίτου «Paul Louis Weiler» 1974, κ.ά.

Ο Βασίλης Δωρόπουλος τιμήθηκε επίσης με πολλά βραβεία και διακρίσεις όπως: Salon des artistes Francais, Grand Palais 1969, Βραβείο portrait Paul Louis Weiller της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών 1974, Grand prix Humanitaire de France, medaille d’argent, diplome et ruban 1977, Prix Susse, 8eme biennale des Formes Humaines (Musee Rodin) 1978, Βραβείο Νέων Καλλιτεχνών της εταιρείας Καλών Τεχνών, Παρίσι 1978, Βραβείο Rubens, Παρίσι 1981, Χρυσός φοίνικας Τεχνοκριτικών, Παρίσι 1982, Μνημείο Γ. Λαμπράκη, Θεσσαλονίκη 1985, Μνημείο στην Εθνική Αντίσταση, Κορυδαλλός 1986, Μνημείο Εθνικής Συμφιλίωσης, Αθήνα 1989, Βραβείο Lions Club (Salon Άνοιξη, Villeneuve la Garenne) 1990, Βραβείο Lions Club της 0000044660 Αθήνας για την «υπηρεσία στην τέχνη» 1998.

Έλαβε μέρος στα διεθνή συμπόσια γλυπτικής στην Carrara Iταλίας, στο Tokamachi Ιαπωνίας και στη Δράμα Ελλάδας.

Φιλοτέχνησε επίσης μετάλλια και γλυπτά για το νομισματοκοπείο του Παρισιού.

Ένα αποτρόπαιο έγκλημα κακοποίησης ζώων στην Αγία Μαρίνα Λάρισας καταλήγει σε βαρύτατη διοικητική κύρωση – Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε το υψηλό πρόστιμο παρά τις ενστάσεις του δράστη.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έβαλε τέλος στη δικαστική διαμάχη ενός 66χρονου από την Αγία Μαρίνα Λάρισας, ο οποίος το 2013 σκότωσε με τσάπα οκτώ νεογέννητα κουτάβια της σκυλίτσας του και τα πέταξε μέσα σε σακούλα σε ξεροπόταμο. Ένα μόνο από τα κουτάβια κατάφερε να επιζήσει, χάρη στην παρέμβαση γειτόνισσας που κατήγγειλε το περιστατικό σε φιλοζωική οργάνωση και στην αστυνομία.

Ο άνδρας συνελήφθη την επόμενη ημέρα και οδηγήθηκε στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας, το οποίο τον καταδίκασε σε φυλάκιση 18 μηνών με αναστολή και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ. Σε δεύτερο βαθμό η ποινή μειώθηκε σε 5 μήνες φυλάκισης με αναστολή, ενώ η χρηματική ποινή ακυρώθηκε.

Παράλληλα, ο Δήμος Λάρισας, εφαρμόζοντας τον νόμο 4039/2012 για την προστασία των ζώων, επέβαλε διοικητικό πρόστιμο ύψους 270.000 ευρώ – 30.000 ευρώ για κάθε νεκρό κουτάβι και 30.000 ευρώ για το ένα που κακοποιήθηκε αλλά σώθηκε.

Ο 66χρονος προσέφυγε κατά της απόφασης, ισχυριζόμενος ότι τιμωρείται δύο φορές για την ίδια πράξη, παραβιάζοντας την αρχή ne bis in idem, και ζητώντας μείωση του ποσού ως δυσανάλογου. Ωστόσο, τόσο το Διοικητικό Πρωτοδικείο όσο και το Διοικητικό Εφετείο απέρριψαν τις προσφυγές του, ενώ το ΣτΕ επικύρωσε οριστικά την επιβολή του προστίμου.

Στην απόφασή του, το ανώτατο δικαστήριο έκρινε ότι η ποινική και η διοικητική διαδικασία έχουν διαφορετική φύση και σκοπό, και ως εκ τούτου δεν παραβιάζεται η αρχή της μη διπλής τιμωρίας. Παράλληλα, χαρακτήρισε το πρόστιμο αναλογικό, επισημαίνοντας τη σκληρότητα της πράξης, τον τρόπο που εκτελέστηκε η θανάτωση, τον πόνο που προκάλεσε και το γεγονός ότι τα ζώα ήταν ανυπεράσπιστα.

Η υπόθεση αποτελεί μία από τις σπάνιες περιπτώσεις στην Ελλάδα όπου επιβλήθηκε και τελεσιδίκησε τόσο υψηλό διοικητικό πρόστιμο για κακοποίηση ζώων, αναδεικνύοντας την αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου και τη σημασία της εφαρμογής του στην πράξη.

PERFORMANCE – ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ - ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ

Alice

Under-ground

Μια υβριδική αναμέτρηση με το πρώτο χειρόγραφο του Lewis Carroll "Alice's adventures underground"

Σε μια παλιά αποθήκη του Κολωνού δύο άνθρωποι επιτελούν μια σιωπηλή τελετουργία αρχειοθέτησης: ανοίγουν, κλείνουν και ταξινομούν αδιάκοπα τα θραύσματα της ύπαρξής τους. Σε έναν χώρο όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει ακινητοποιηθεί, αναμνήσεις, όνειρα, φόβοι και επιθυμίες περνούν μέσα από μια εργοστασιακή διαδικασία μηχανικής επανάληψης και ποιητικής παραμόρφωσης.

Η παράσταση αποτελεί μια πειραματική και υβριδική ανάγνωση της κλασσικής Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων του Lewis Carroll. Η "Αλίκη" εδώ δεν αναζητά απλώς το θαύμα: πασχίζει να ανακατασκευάσει τη μνήμη της, να ανιχνεύσει τα ίχνη της διαδρομής προς έναν κόσμο σε αποσύνθεση.

Σε ένα τοπίο φθοράς, επινόησης και ανασύνθεσης, το έργο εξερευνά τη λεπτή τομή ανάμεσα στη φαντασία και τη μνήμη, την πραγματικότητα και την παραίσθηση. Η παράσταση επιχειρεί μια διάρρηξη της γραμμικής αφήγησης, παρασύροντας το κοινό σε έναν αμφίσημο χωροχρόνο όπου το φανταστικό και το πραγματικό συνδιαλέγονται αδιάκοπα.

Μια πρόταση που αρθρώνεται στο μεταίχμιο θεάτρου, performance και εικαστικής εγκατάστασης, επιδιώκοντας να δημιουργήσει ένα χώρο κοινής μνήμης και προσωπικής ανακάλυψης.

H Alice Under-ground είναι ένα mixed media εγχείρημα όπου διαφορετικές μορφές τέχνης συνυπάρχουν δημιουργικά, με το κουκλοθέατρο να αποτελεί έναν από τους βασικούς κώδικες και να καθορίζει τον τρόπο αφήγησης και σκηνικής δράσης. Η κούκλα δεν λειτουργεί απλώς ως θεατρικό εργαλείο, αλλά ως φορέας μνήμης και φαντασίας. Δεν αποτελεί σκηνικό αντικείμενο, αλλά αποκτά ρόλο ισότιμο με τους ηθοποιούς, αρθρώνοντας τη δική της ιστορία και κουβαλώντας τα ίχνη του παρελθόντος. Μέσα στο μη γραμμικό πλαίσιο της αφήγησης γίνεται γέφυρα ανάμεσα στο προσωπικό και το φαντασιακό, δημιουργώντας ρωγμές και νέες δυναμικές στη σκηνική εμπειρία. Έτσι, μετατρέπεται σε ζωντανό απομεινάρι που θυμίζει πως η μνήμη δεν είναι ποτέ αυτούσια, αλλά επιστρέφει μέσα από θραύσματα και αλλοιώσεις υπενθυμίζοντας πως κάθε αντικείμενο μπορεί να κρύβει μια προσωπική ιστορία.

Ημερομηνία & ώρα παραστάσεων

Από 15/10 και κάθε Τετάρτη στις 21.00

Εισιτήρια: Είσοδος με ελεύθερη προτεινόμενη συνεισφορά 10 ευρώ

Διάρκεια: 60’

Χώρος: Kukaracha Theaterspace, Κορίνθου 9, Κολωνός / Αθήνα

Συντελεστές

Σκηνοθεσία/Σύλληψη/Δραματουργία/Σκηνικός χώρος: Χρήστος Καπενής, Στέλλα Μαγγανά

Ηχητική & φωτιστική σύνθεση/επιμέλεια live cam & live ήχου: Αλέξης Χατζηιωάννου

Κατασκευή μάσκας: Σοφία Παππά

Κατασκευή μακέτας: Μάρθα Μαύρη

Κατασκευή κουκλών: Στέλλα Μαγγανά / Στάθης Μαρκόπουλος

Φωτογραφίες: Καλυψώ Ζωγραφίδη, Κώστας Γκιόκας

Ηθοποιοί: Χρήστος Καπενής, Στέλλα Μαγγανά

Γίνεται χρήση αρχειακού υλικού από την παράσταση «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων δεν είναι βιβλίο» που παρουσιάστηκε στο Μπάγκειον την Άνοιξη του 2022

 Πληροφορίες Χώρου

Η Kukaracha Theaterspace είναι ένας ανεξάρτητος χώρος σύγχρονου θεάτρου και παραστατικών τεχνών, στην περιοχή του Κολωνού στην Αθήνα. Είναι αφιερωμένος στην έρευνα, τη δημιουργία και την παρουσίαση έργων που κινούνται στα όρια ανάμεσα στις τέχνες. Στόχος του είναι να λειτουργεί ως πεδίο συνάντησης και πειραματισμού για καλλιτέχνες και κοινό.

Διεύθυνση: Κορίνθου 9, Κολωνός / Αθήνα / ΤΚ: 10441

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 694 766 3216

Χάρτης: Kukaracha Theaterspace στο Google Maps

Πρόσβαση με ΜΜΜ:

o Μετρό Μεταξουργείο (16’ με τα πόδια)

o Μετρό Σταθμός Λαρίσης (14’ με τα πόδια)

o Τρόλεϊ γραμμή 12 / Λεωφορείο Α13 – Στάση "ΣΧΟΛΕΙΑ"

o Λεωφορείο 051 – Στάση "ΚΡΙΘΑΡΗ"

Αλλαξε χέρια τη Δευτέρα (22/9) η Εφημερίδα των Συντακτών.

Όπως έγινε γνωστό, η γενική συνέλευση των συνεταιριστών ενέκρινε τη μεταβίβαση του ποσοστού της στον επιχειρηματία Δημήτρη Μελισσανίδη.

Από εδώ και πέρα αναμένεται να προχωρήσουν οι διαδικασίες για να υπάρξει εξόφληση των εργαζόμενων ενώ θα μπουν στην τελική ευθεία τα πλάνα για την επόμενη μέρα στην εφημερίδα και την ιστοσελίδα της.

Οι επίσημες ανακοινώσεις αναμένονται προσεχώς.